کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح و مناجات با حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : سید محمد میر هاشمی     نوع شعر : توسل     وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن     قالب شعر : غزل    

ما طایـفـۀ درد؛ شـفـا را ز تو خواهیـم            مجـروح دلانـیـم دوا را ز تو خـواهیم

افـسـرده شـدیـم از اثـر کثرت غـفـلت            ای خاطرۀ سبز صفا را ز تو خواهیم


از فرط فراموشی مرگ اشک نداریم            ای کوثر جوشنده بکا را ز تو خواهیم

ای خانه ی ذکر تو خـرابـات محـبـان            ما بادۀ جان بخش بقا را ز تو خواهیم

پا بست کویریم عطش هم سخن ماست            بـاران عنـایـات خـدا را ز تو خـواهیم

بـال و پر ما سوخته ای یـاس شهـیـده            پـرواز به سوی شهدا را ز تو خواهیم

جـانـبـازتـرین مـادر عـالـم نظری کن            جان دادن در کرببلا را ز تو خواهیم

دنـیـا چه بـهـا دارد اگـر اهـل نباشیم؟            اهلیت و ایمان و ولا را ز تو خواهیم

همراهی سادات یقین فیض عظیمی است            این اُنس به اولاد شما را ز تو خواهیم

مـا مـنـتــظـر آمـدن مـصـلـح کُــلّــیــم            دیگـر فـرج آل عـبـا را ز تو خـواهیم

از جـلـوۀ آن مـنـتـقـم چـهــرۀ نـیــلــی            پایان غم و درد و عزا را ز تو خواهیم

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : حبیب چایچیان (حسان) نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : غزل

دنیاست چو قـطـره ایّ و، دریـا زهـرا            کی فرصت جلوه دارد ایـنجـا، زهــرا

قـدرش بود امروز نهـان چون دیـروز            هـنگـامـه کـنـد ولـیـک فــردا، زهــرا


خـالـق چو کتاب خـلـقت انـشا فـرمـود            عـالـم چـو الـفـبـا شد و مـعـنـا، زهـرا

احمد که خدا گفت به مدحـش: لـولاک            کـی می شـدی آفــریــده، لـولا، زهـرا

طـاهـا و عـلـی دو بـیـکـران دریـایـنـد            و آن بـرزخ مـا بـیـن دو دریــا زهــرا

او سـرّ خـدا و لـیـلـة الـقدر نـبـی است            خیـر دو سرا، درخت طـوبـی، زهـرا

بـر تـخـت جــلال، از هــمــه والاتـــر            بـر مـسـنــد افــتـخـار، یـکــتـا، زهـرا

در آل کـسـا مـحـور شخـصیـّـتهـاسـت            مـابـیـن اَب و بَـعـل و بـنـیـهـا، زهــرا

سـر سـلـسـلـۀ نـسـل پـیــمـبـر کــوثــر            سرچـشـمـۀ نـور چـشـم طاهـا، زهـرا

تنها نه همیـن مـادر سبـطـیـن است او            فـــرمـود نــبــی: اُمّ ابــیــهــا، زهـــرا

آن پـایـه که دیـروز پــیـمـبــر بـنـهــاد            امــروز نـگـهـداشـتـه بـر پــا، زهـــرا

از احـمـد و مـرتضی چه بـاقـی مـانـد            از مجـمـعشان شـود چو منـهـا، زهـرا

حرمت بنگر که در صفـوف مـحـشـر            یـک زن نــبــود ســـواره؛ الا زهـــرا

هنگـام شـفـاعـت چو رسـد روز جـزا            کافی است برای شیعـه، تـنـها، زهـرا

حیف است (حسانا) که در آتش سوزد            آن شیعه که ورد اوست: زهرا، زهرا

: امتیاز

مدح حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : محمود کریمی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

جنت كه خود به نام شبستان فاطمه است        ســــجـاده اى به گوشه ايوان فاطمه است
بال فرشتـــــگان خـــــدا غـــرق حسرتِ        خـاك گلين حجــره طفــــلان فاطمه است


فرموده مصــــطفی كـــه فدايش شود پدر        روحى كه هست درتنم ازآن فاطمه است
نــــام عـــــلى شـــده بـه عدد با نمك يكی          نـام على خودش ز نمكدان فاطمه است
تنها نه جلوه گـاه رخش مهــــر و ماه شد          چشمــان حيدر آينه گردان فاطمه است
مشهور شد حسن به كرامت در اهل بيت          خوان حسن، نتيجه احسان فاطمه است
عالم تمــــام بـــى سر وسامـان كربلاست          اما حسين بى سرو سامان فاطمه است
آنكه به او همه شهدا غبطــــه ميخورنـــد          باهردودست دست به دامان فاطمه است
تيغ كلام و خطبه زينب به شـــهر شــــام          تفسيــــر آيه آيـــه ی قرآن فاطمه است
عالــــم تمام، ملـــــك عــلى شير لافتاست          ايران ميان اين همه استان فاطمه است
در آستـــان قدس رضا، نور مادرى است          يعنى رضـا نگين خراسان فاطمه است
ما سربلنــد و ســــينه ستبـــــر و سرآمديم          ايـــن اقتدار ما، ز شهيدان فاطمه است
با اين حســــاب قبـــــر شهيــدان بى پلاك          پــــايين پــــاى مرقد پنهان فاطمه است
عارف كسى شده است كه زهراست قطـــب او          فانــى در بـلا شدن عرفان فاطمه است
حجت تمام كرد بـــه آيــــات و محكـــمات          اين اشكها ز غربتِ برهانِ فاطمه است
عشق على چنـــــان زده آتــــش به جان او          در، مشتعل زسينه سوزان فاطمه است
در بارگــــاه قدس كـــــه جاى ملال نيست          چشمان قدسيان همه گريان فاطمه است
مانده است ذوالفقار على، در نــــيام صـبر          قلـب خداى صبر، پريشان فاطمه است
شرمنـــــده شد علـــى ز پيمبر كه گفته بود          شير خــــدا هميشه نگهبان فاطمه است

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : ناشناس نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : قصیده

جلوه گاه عصمت و معـیار ایـمان فاطمه            روح و جان مصطفی محبوب جانان فاطمه

مظهر اوصاف ذات کردگار ذو الجـلال            در رضای و در غضب مرآت یزدان فاطمه


احـمـد مـخـتــار آمـد عـطـا از کــردگار            هست او را کوثر و خیر فراوان فاطمه

طاهره، روح و زکـیّه، نام او باشد بتول            حـانـیـه، صدیقه، عـذرا، مهرتابان فاطمه

راضیه هــم بر قضا و بر رضای کبریا            زین سبب مرضیه باشد نزد جانان فاطمه

نـوریه، منصوره، حورا، مریم کبری بود            سیــده، مـحـدثـه، مـام امـامـان فــاطـمـه

نــور زهرا می درخشیـده به هنگام نماز            عرشیان را اختر و شمس فروزان فاطمه

مــریـم و آسیــه فـخـر بـانـوان عـالـمـند            لیک آن دو چون قمـر خورشید تابان فاطمه

اُسوه صبر و شهامت، عـزت و آزادگی            هـم مجاهـد در ره اسلام و قرآن فـاطمه

با خـدیجه گفتگو قبل از ولادت می نمود            مام را هم مونس و هم نور چشمان فاطمه

گر نبودی مرتضی کـفوی برای او نَـبُـد            یاور و هم رزم آن یعسوب ایمان فاطمه

گفت پـیـغـمـبـر فـدای او بـود بــابـای او            پارۀ تن مصطفی را، روح و ریحان فاطمه

در بر معـبود یکـتـا آن دُر نیکو سرشت            روح پاکش خاشع و هم جسم لرزان فاطمه

پــارســا و زاهــد آن ذرّیـه خیـرالـبـشـر            مـقتدا بر زاهدان و پـارسـایان فــاطـمـه

مستمـدان را بُـدی او دلنـواز غـمـگسـار            در قـیامت هست شافع بر محبّان فاطمه

رخت نو پوشید او را مصطفی بهر زفاف            داد آن را در ره حق، بـیـنوایان فـاطـمه

زیوری کان هدیه از دخت گرام حمزه بود            کـرد انفاق، اُسوه نیکی و احسان فاطمه

در سخن گفتن چو پیغمبر نبودی جز بتول            در فـضـایل وارث ختم رسولان فاطـمه

مهر افزون داشت او برهمسر خود مرتضی            یـاور آن شهـسـوار دین و ایـمان فاطمه

بهترین وصف زنان حفظ حجاب وعفت است            باشد این از گـفـته های جاودان فــاطمـه

در حیا و شرم بودی بی نظـیر آن پاکدل            از علی هم رنج ها می کرد پنهان فاطمه

خطبـۀ غـرّای زهــرا بر کـمال او گـواه            آسـمــان معرفت  را مــاه تـابان فـاطمه

آفــرینش جملگی صنع خدای قادر است            غــایت آن طـاعت حق در بـیان فاطـمه

جملۀ توحـید را تأویل نَـبوُد جز خلوص            هست تأویل خلوص و متن ایمان فاطمه

نورقرآن ساطع وشرع خدا را ناطق است            پیروان را می رساند تا به رضوان فاطمه

بــوسه بر دستش پیمبر زد ز روی احترام            نزد او محبوب تر از جمله خوبان فاطمه

آه از بــیــداد هـا و ظـلـم هـا بـی شـمـار            دید بعد از مرگ پیغمبر به دوران فاطمه

صورت زهرا کبود از سـیلی ناپاک شد            چهره ازهمسر همی می کرد پنهان فاطمه

محسنش مقتول و پهلویش ز ضرب در شکست            درمیــان آن در و دیــوار نـالان فاطـمه

در جوانـی دیـده از دنـیای فانی بست او            شد شهید اندر ره معشوق و جانان فاطمه

عاشقـا گر حُبّ زهرای بتولت بر دلست            پیروی کن از مـرام فخر نسوان فـاطمه

: امتیاز
نقد و بررسی

رخت نو پوشید او را مصطفی بهر زفــاف          داد آن را در ره حـق ، بـیـنــوایــان فـاطـمـه

مدح حضرت زهرا سلام الله علیها ( زبانحال حضرت)

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن قالب شعر : مربع ترکیب

من کيم جان جهان ممدوحه جان آفـرينـم            مـادر توحـيد و بـانـوی سماوات و زمينم
شمع جمع پنج تن، همسنگر حبـل المتينم            وجه ربّ
العالمين؛ جان ولايت؛ رکن دينم


کوثر و تطهير و قدر و هل اتی و يا و سينم

من کيم زهرای اطهر؛ دخت ختم المرسلينم
کشتی توحيد را سکان منم، لنگر منم من            خاجه لولاک را، دختر منم مـادر منم من
چارده معصوم را گردون منم محورمنم من           مؤمنون من، قدر من، طاها منم؛ کوثرمنم من
گـوهر عـين الحـيـاتـم؛ اختــر برج يقـينـم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
نخل سرسبز ولايت،اعتدال از من گرفته            صبر و ايثار و فداکاری کمال از من گرفته
مريم عذرا بدان پاکی،
مدال از من گرفته            خانه شير خدا؛ مجد و جلال از من گرفته
خشت خشت آن شده محو دعـای دلنـشينم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
من کـيـم اُمُّ الولا؛ اُمُّ الـنـبـی؛ اُمُّ الکـتـابـم            من کيم؟صومم، صلاتم، عصمتم؛ نورم، حجابم
من کـيـم بيت اميـرالمـؤمـنـيـن را آفـتابـم            اولين شخصيت عـالـم کند، مـادر خـطابم
برترين مولای خلقت خوانده يار و همنشينم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
مادری دارم که ذات حق فرستاده سلامش            شوهری دارم که پيغمبر بود محو جمالش
دختری دارم که نور وحی خيزد از کلامش            فضه ای دارم که گيرد مام عيسی احترامش
شيعه ای دارم که خود يارش به روز واپسينم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
دامـنی دارم که ثــارالله را می
پــرورانـد            مصحـفی دارم که مانند کـتــاب الله مـاند
حجره ای دارم که حتی کعبه آن را کعبه خواند            منطقی دارم که فرياد عـلی را می
رساند
اين من و اين مسجد و اين خطبه های آتشينم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
هردو بخشيديم با اخلاص و صدق و پاکی دل            من گلوبند و علی انگشتر خود را به سائل
انّـمـا و هـل اتی در شأن ما گـرديد نـازل            من، اميرالمؤمنين، هر دو اوالأمريم، کامل
آری آری اوست زهرا؛
من اميرالمؤمنينم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم
من به روی خلق در از نور داور باز کردم            من به خنده عقده از قلب پيمبر باز کردم
من طناب خصم را از دست حيدر باز کردم           
من به امر رهـبـرم بر قاتلم در باز کردم
من فقـط تنهـا طـرفـدار،امـام الـمـتـقـيـنـم
من کيم زهرای اطهردخت ختم
المرسلينم

لاله ای بودم که دائم بود نیـش خار با من            کس نمی داند چه کرده شعله های نار با من
من نمی گویم چه شد بین درودیوار با من            محسنم داند چه کرده ضربۀ مسمار بامن
نخـل میـثم گـشـته فـریاد دل انـدوهگـیـنم
من کيم زهرای اطهردخت ختم المرسلينم

: امتیاز

مدح حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : هادی جانفدا نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

تا آمـدی کـمـی بنـــشینی کـنــارمــان            تقـدیراشاره کرد بـه کم بـودن زمـان

از روی خاک با کمی اکراه پا شـدی            رفتی وضو گرفتی از اشراق و بعد از آن


هجده نفس کشیدی ورکعت به رکعتـش            نزدیک تر شدی به خودت، ذات بی نشان

میخواستی جلـوه کنی بر زمـین ولی            توحید غیرتی شد و بـردت به آسمان

ازعصر جاهلیت آن ها تــورا گرفت            دادت به درک ناقص این آخرالزمان

حالا هزار سال پس از تورســیده اند            اهـل زمــین به قسمت جذاب داستان

جایی که آسمانبه زمین رزق مـیـدهد            از سفـرۀ نگـاه تو، بانـوی مهـربان!

درکوچه های ساکت ومرطوب شـهرما          حس می شـود حضور شما مــوقع اذان

اما هـنــوز منظـره ی بکــر خـالــقی          که وا نـشد به دیـدن تو چشـم دیگــران

این شعر را بگـیر و برای فرشـته ها           با لهـجـۀ خـدا وصدای خــودت بـخـوان

: امتیاز
نقد و بررسی

کم مانده بود دردِ پیغمبر خدا

مردم خدایشان بشود:یک زن جوان!

مدح و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : محمود ژولیده نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

فاطمه روزی که خلقت شد سراسر نور بود           نور قبل ازخلقتش در ذات حق مستور بود

نـــوری از وجه خـدا مستغرق اندر ذات هو           کار او تسبیحِ سبحان، قبلِ هر دستور بود


او بـرای مـادری کردن بر عالم، زاده شد           یعنی از لطف ربوبی؛ سوی ما مامور بود

بانوی عصمت که یاریِ ولایت شـأن اوست           نام او منصوره و در آسمان مشهور بود

تا که پـای امـتحان آمد ز حکـمت در میان           قبل خلقت امتحان داد و بحق مشکور بود

پـــاسخ زهـرا به هـر امر خـدا لبیک شد           بسکه بی چون و چرا در طاعتش مذکوربود

لیــــلة الــقدر عـلی، بـدرِ تــمام مصطفی           آمد آن روزی که زیر دست و پا محشور بود

ای خـدا انـسـیة الـحوری کجا و مـیــخ در           حوریه رنجور بود و خصم او مسرور بود

هیزم و آتش، لگد، نعـره، صدای استخـوان           ای عجب ابلیسِ دون آنجا بساطش جور بود

ثقـــل کـبری بر زمین و ثقل اکبر در طناب           این چنین منصوره کفوِ حضرت منصور بود

صبر هم صبرعلی این صبر هم دستور بود           فاتح خیبر به قـتـل صبر خود مأمور بود

وچه ای تنگ و دل سنگ و قتالِ نار و نور           گوشوار و سیلی و وضعیتی ناجور بود

امتحانِ فـــاطـمه تـا زیر سمّ اسـب رفت           پیش چشم زینبش خون خدا منحور بود

ســرّ مکـنـون خـدا در کوفه و شـام بـلا           بر ملا با معجـر پاره ولی در نـور بود

راه را گم میکند هرکس که دور از نـور شد           این چنین قــرآن ناطق تا کنون مهجور بود

فتنه را مانند زهرا و عـلی بـاید شناخت           باید از هستی گذشتن، آنچه را مقدور بود

در ره زهـرا تـولا و تـبـــرا تـوأم اسـت           در قـیام او حمایت از عـلی منظور بود

عبرت از این ره جهاد است و شهادت تا ابد           انقلاب فاطـمی تا کربلا تا دور ... بود

: امتیاز

مدح حضرت زهرا سلام الله علیها

شاعر : علیرضا قزوه نوع شعر : مدح وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن قالب شعر : غزل

نه مثل ساره ای و مریم! نه مثل آسیه و حوا          فقط شبیه خودت هستی! فقط شبیه خودت زهرا

اگر شبیه کسی باشی، شبیه نیمه شب قدری           شبیه آیـه ی تطهیری شبیه سوره ی « اعطیـنا»


شناسنامه ی تو صبح است، پدر تبسم و مادر نور          سلام ما به تو ای باران، سلام ما به تو ای دریا

کــبــود شعله ور آبی ، سپیده طلعت مهتـابی          به خون نشستن تو امروز، به گل نشستن تو فردا

بگیر آب و وضویی کن، ز چشمه سارفدک امشب         نمازعشق بخوان فردا، به سمت قبله ی عاشورا

: امتیاز